مسجد مدرسه پیغمبریه
در قسمت شمالی بقعه پیغمبریه ، مسجد و مدرسه کوچکی قرار دارد که بر اساس کتیبه موجود توسط “ سارو تقی “وزیر شاه عباس دوم در سال 1054هجری بنا شده است . 11 حجره که 6 باب آن دارای ایوانچه است در سه ضلع مدرسه واقع شده و با پلکانی از سمت غربی به خیابان راه می یابند. مدرس این مدرسه در جوار مسجد – در ضلع جنوبی - بنا شده است .فضای مدرس به شکل مستطیل و فضای مسجد به صورت مربعی در ابعاد حدود 7متر است که حکم گنبد خانه نیز دارد و با یکدیگر مجموعه یکپارچه ای را ایجاد کرده اند . کتیبه سنگی دیگری نیز حکایت از آن دارد که شخص به نام “ ملاوردی بیک“ در سال 1150هجری به تعمیر این مجموعه همت گماشته است .
مساجد دیگر
درگوشه گوشه دارالمومنین قزوین مسجدهای قدیمی بسیاری وجود دارند که هر یک نشانه ای گویا از هنر عشق و ایمان و میعاد گاه مردم دین باور قزوین هستند که به نام برخی از آنها اشاره می شود:
مسجد سوخته چنار( که آرامگاه داودبن سلیمان غازی از یاران امام رضا (ع) را در خود جای داده است)، مسجد آقامیرعبدالصمد، مسجد آقا معصوم، مسجد شهید( که محراب شبستان زیرین آن محل ضربت خوردن شهید ثالث است)، مسجد خواجه شهدا، مسجد سبز، مسجد محمدیه ، مسجدلله (لعل)، مسجد راه چمن، مسجد احمدیه، مسجد مقبره ـ که همگی در شهر قزوین واقع شده اند ـ ، مسجد جامع سیردان در تارم و …
مسجد پنجه علی
از مساجد قدیمی قزوین است که در دوره صفویه به عنوان عبادتگاه اهل حرم شناخته شده، به وسیله نقبی به داخل ارگ سلطنتی راه داشته است.سنگ صیقلی مرمری که پنجه ای بزرگ بر آن نقش بسته و بر پیشانی محراب نصب شده بود علت انتساب مسجد به این نام را آشکار می ساخت.ستون های مرمرین، طاقهای استوار آجری و محراب کاشی که به خط ثلثی نفیس آراسته است از ویژگی های این مسجد به شمار می رود.
مسجد النبی (سلطانی)
یکی از بزرگترین و با شکوه ترین مساجد ایران است که با 14000 متر مربع مساحت از نظر گستردگی صحن و شبستان ها، شیوه معماری و استواری بنا در قزوین و ایران منحصر به فرد به شمار می رود. براساس کتیبه ها و منابع معتبر، بنیان مسجد را باید به وسیله فتحعلی شاه قاجار بدانیم هر چند بعضی صفوی بودن اساس مسجد را مطرح کرده اند .سه در ورودی شمالی، غربی و شرقی با سردرهای رفیع و شکوهمند که با کاشی های لاجوردی و خطوط ممتاز نستعلیق و ثلث آراسته اند به حیاط وسیعی باز می شوند که به شکل مربع مستطیل و از شمال به جنوب گسترده است و حوض سنگی بزرگی در میانه آن، ایوان های بلند شمالی و جنوبی را با آسمان مینایی انعکاس می دهد. چهار ایوان که با دو گوشواره در هر طرف به رواق های هشتگانه مسجد می پیوندند و تزیینات کاشی و کتیبه های نفیس را بر پیشانی خود دارند، جلوه ای خاص به مسجد بخشیده اند.هر یک از رواق های شمالی و جنوبی دارای چهار طاقنماو رواق های شرقی و غربی دارای نه طاقنما هستند که هر شبستان 28 طاق کوچک دارد که وسعت هر کدام 16 متر مربع است و به فاصله شش متر از همدیگر، روی 18 ستون استوار شده اند. حجم هر یک از ستون ها 25/2 متر است. برفراز مقصوره جنوبی، گنبد بزرگ و زیبایی به قطر دهانه 15 متر قرار دارد. این گنبد به صورت دو پوسته پیوسته ساخته شده و ارتفاع تیزه داخلی آن تا کف بنا 83/20 و ارتفاع راس خارجی آن تا کف حدود 25/23 متر است. ضخامت بدنه گنبد در پاکار نیز حدود 70/1 متر، سطح خارجی آن با کاشی پوشیده شده و دارای طرح های هندسی و خطی است. پیش از این در طرفین گنبد، مناره رفیعی قرارداشته که مادام دیولافوا به آنها اشاره کرده است.
سردر شمالی مسجد بسیار مجلل و رفیع است و سرتاسرآن با کاشی های مینایی و اسلوب بدیعی تزیین گردیده و دارای کتیبه ای از کاشی لاجوردی به خط نستعلیق ممتاز به تاریخ 1202 هـ . ق است و به ایوانی می پیوندد که سطح زمین آن به شکل کثیر الاضلاع مخمس به مساحت 82 متر بنا شده و بربالای آن ماذنه بزرگی ساخته اند. این مسجد نیز همانند مسجد جامع دارای شبستانی زیرزمینی است که اینک به عنوان کتابخانه نبویه از آن استفاده می شود.
مسجد سنجیده
یکی از مساجد کهن شهر است که در محله درب ری به جای آتشکده ای در همان محل بنا شده و تاریخ دقیق ساخت آن معلوم نیست. ولی با قراین موجود باید آن را از آثار دوره سلجوقی دانست . با این که مدرسه پیوسته به مسجد کاملا“ از بین رفته و بخش زیادی از کتیبه های داخل آن فرو ریخته، هنوز از استحکام و شکوه خاصی نشان دارد.مزار موجود در کهن ترین بنای مسجد که در سردابی قرار گرفته ناشناخته مانده و انتساب آن به حسن صباح پذیرفته نیست.